» Rozmaitości bieszczadzkie | Spłoneła chatka pod Obnogą

Spalona chatka pod Obnogą

Początkiem listopada 2007 (prawdopodobnie) spłonęła jedna z bardziej znanych bieszczadzkich chatek - pod Obnogą w okolicy Mucznego. Zbudowana dość dawno temu - w czasach Polski Ludowej - służyła turystom jako schronienie.

Pogorzelisko
foto: Harnaś

Chatka, prócz schronienia dla turystów, budziła również kontrowersje i obawy - głównie ze strony Lasów Państwowych, na których terenie stała - choć formalnie nie była własnością LP. W dzisiejszych, skomplikowanych - zwłaszcza prawnie - czasach, było to dość zrozumiałe. Chatka nie przeszła żadnych gruntownych remontów (mimo szczerej chęci jej bywalców) i na swój sposób oprócz schronienia, stanowiła również zagrożenie. Zgoda na oferowany ze strony bywalców, stopniowy remont, pomoc w remoncie, itp. - byłaby "uświęceniem" jej bytu w dotychczasowej formie, co nie leżało w interesie LP i co również jest dość zrozumiałe.

Turyści - bywalcy chatki - w związku z powyższym zapewne pogodziliby się z faktem jej rozbiórki i temat nie wzbudziłby tylu emocji ile do tej pory wzbudził, gdyby nie otoczka w jakiej chatka się spaliła (rzekomo).

Chatka pod Obnogą
foto: Barnaba

Wg stanowiska Lasów Państwowych, zamieszczonego na łamach Gazety Codziennej Nowiny 06.11.2007 - o spaleniu się chatki powiadomili leśników turyści, którzy chcieli w niej przenocować - w poniedziałek 5 listopada. Tymczasem o tym że chatka przestała istnieć, jej bywalcy wiedzieli już w piątek 2 listopada. Potwierdza to również za pośrednictwem Bieszczadzkiego Forum Dyskusyjnego jeden z mieszkańców Mucznego:

"Wczoraj wieczorem (2 listopada - przyp. P.S.) znajomy który zostawił u mnie samochód i zamierzał spać w chatce pod Obnoga, wrócił i oznajmił ze z chatki pozostało tylko troche spalonych desek. Już zimnych, więc to musialo się stać tak ze dwa dni temu w nocy... Dziś rano (3 listopada; sobota - przyp. P.S.) poszli pod Obnogę ludzie z nadleśnictwa." - jacekp.

Zatem jak to możliwe że leśnicy dowiedzieli się o pożarze w poniedziałek a dwa dni wcześniej już oglądali pogorzelisko?...

"Najpewniej ktoś, kto dzień wcześniej tu przebywał, nie wygasił ognia w kominku, a ten od dawna był dziurawy i tylko miejscami polepiony gliną - mówi Jan Mazur, szef Nadleśnictwa Stuposiany." w tej samej notce prasowej w GC Nowiny.

Suchej nitki na takim stanowisku nie pozostawiają bywalcy chatki, którzy najszybciej jak to było możliwe dokonali oględzin pogorzeliska oraz wykonali zdjęcia. Miażdżący jest komentarz jednego z "chatkowiczów" o pseudonimie Harnaś:

"hahaha...kiepska bajeczka...byłem tam poniedziałkowym rankiem i już na pierwszy rzut oka widać że koliba się nie spaliła w całości, lecz była rozbierana i palona po kawałku...pomijając inne szczegóły już na pierwszy rzut oka widać że drzewa rosnące 3-4 metry od chaty nie są nawet osmolone, mało tego - na młodym buku oddalonym ok. 2 metrów od dachu są jeszcze tegoroczne suche liście!!! nawet kompletnemu laikowi, który ogień widzi przeważnie w postaci żarzącego się pod kiełbaskami węgla drzewnego delektując się dobrze schłodzonym piwkiem, wyda się to nie na miejscu...ocynkowana blacha którą pokryty był dach ma się również nieźle...biorąc pod uwagę temperaturę panującą w czasie pożaru, z ocynku niewiele by zostało... a tymczasem widać jeszcze namalowany jaskrawym zielonym sprayem napis "Chata Józefa Tkaczuka", który widniał na dachu koliby - coś silnie żaroodporna ta farba a i arkusze blachy jakimś dziwnym sposobem się pomieszały... a co do kominka to z pewnością nie był on dziurawy od bodajże wiosny, kiedy to z kolegą naprawiliśmy tylną jego ścianę korzystając z miejscowych materiałów... można sprawdzić - jeszcze stoi w całości... tak że pożar rzeczywiście miał miejsce, tyle że kontrolowany, z zachowaniem przepisów bhp i p-poż...tylko po co ta maskarada?"

Duże wątpliwości budzi również samo zjawisko pożaru. Ciśnie się pytanie: jak to możliwe że pożar chatki (bądź co bądź trochę większej niż np. karmnik dla ptaków) i z której musiałoby powstać sporej wielkości "ognisko" + kłęby dymu, nie został zauważony przez żadne służby - od leśników, przez BdPN (w którego bliskości stała), GOPR do Straży Graniczej, itp.?

Pytań i wątpliwości będzie rodzić się jeszcze wiele. Być może pojawią się nowe fakty, które rzucą nieco jasniejsze światło na powyższy temat. Emocje budzi nie fakt iż chatka nie istnieje, tylko forma w jakiej istnieć przestała. Jak było naprawdę - wiedzą tylko Ci, którzy do jej spalenia się przyczynili. Kim byli i kogo reprezentowali (jeśli reprezentowali) nie dowiemy się najprawdopodobniej nigdy. Pozostaje żal, że kolejne - na swój sposób "magiczne" miejsce przeszło do historii. Nie pierwsze i nie ostatnie. Życie toczy się dalej. Podsumowaniem niech będzie kolejny, zaczernięty z forum bieszczadzkiego komentarz:

"Nawiasem mówiąc - ci, którzy zarządzili ten udawany pożar są ludźmi zwyczajnie pozbawionymi wyobraźni. Nawet przez sekundę nie przyszło im na myśl, że takie schrony są składnikiem pewnej kultury w środowisku turystycznym a dwa, nikt nie policzy, ilu ludziom uratowały tyłek. Dla mnie chatki były namiastką dawnych schronów karpackich stawianych z zapałem przez PTT i inne instytucje. Kiedyś nikomu nie przyszłoby do głowy je niszczyć, bo to by było jak obrzynanie własnej ręki.
Kiedyś może ci, którzy palą tak łatwo, na ruinie tej chatki zamarzną - nie życzę im tego lecz niech pamiętają - to tak może być;>
Kiedyś za celowe niszczenie koleby w górach było się sekowanym w środowisku ludzi gór. Bo palacze chatek nie są już ludźmi gór, nawet jeśli w górach mieszkają. Są wtrętem, obcym ciałem. Są WROGAMI LUDZI..." - Derty.

Kominek i suche liście...
foto: Harnaś

Pozostałości
foto: Harnaś

Chatka pod Obnogą - wspomnienie
foto: Barnaba

W przytulnej chatce...
foto: Barnaba

W chatce pod Obnogą...
foto: Barnaba

W chatce pod Obnogą...
foto: Anyczka

Chatka pod Obnogą
foto: Barnaba

P. Szechyński