» Bieszczady w filmie | Enduro bojz

Enduro bojz

Rok produkcji: 2000
Premiera: 2000.09.08.


Produkcja: Polska
Dane techniczne:
Barwny (negatyw: Kodak Vision). Dźwięk: Dolby Stereo SR. 2450 m. 86 min.
Okres zdjęciowy: 5 października - 12 listopada 1999. Zakończenie produkcji: III kwartał 2000. Plenery: Bieszczady, Warszawa.

Opis:

Siedemnastoletni Kuba i Robert są kumplami z licealnej ławy. Łączy ich przyjaźń oraz miłość do motocykli enduro. Obaj też dorabiają popołudniami, rozwożąc pizzę na telefon.

Plakat z filmu "Enduro bojz"

Kuby nie zmusza do tego sytuacja finansowa - jego ojciec jest inwestorem giełdowym, "twardym" człowiekiem sukcesu. W domu sprawuje rządy równie twardą ręką co w firmie. Nie ma czasu dla żony i syna. Bardziej interesuje się światem finansów niż tym co się dzieje w rodzinnym domu. Ponieważ nie zgodził się na zakup upragnionego przez Kubę motocykla enduro, ten pożyczył pieniądze od matki, kupił motor i spłaca go pieniędzmi zarobionymi w pizzerii. Ojciec nie akceptuje jednak tego zakupu, ani decyzji matki. Dowodem na to są częste awantury na jego temat rozgrywające się za ścianą pokoju. Pewnego dnia po powrocie ze szkoły Kuba zastaje swój motocykl przykuty łańcuchem do ściany garażu. Wściekły telefonuje do ojca, ale słysząc jego władczy ton, nie jest w stanie wydusić ani słowa. Wieczorem usiłuje porozmawiać z ojcem oglądającym telewizję, ale ten najpierw go ignoruje, a potem zaczyna ironizować, ośmieszając go. Zdesperowany Kuba pragnąc wymusić na ojcu rozmowę wyłącza telewizor za co w trakcie chaotycznej szamotaniny zostaje przez ojca uderzony. Sfrustrowany i zbuntowany w nocy przepiłowuje łańcuch skuwający motor, zabiera rewolwer ojca i wyciągając o świcie Roberta z łóżka uciekają z domu.

W tym czasie na południowo- wschodnich krańcach Polski trwa pościg za rosyjskim złodziejem samochodów. Uczestniczą w nim czterdziestokilkuletni Komisarz i młody - Szekspir, policjanci z wydziału kryminalnego. Przy udziale policyjnego helikoptera i blokującego drogę oddziału antyterrorystycznego udaje się im schwytać uciekiniera. W tym czasie Kuba i Robert docierają do celu swej podróży czyli w Bieszczady.
Robert próbuje wypytać przyjaciela o powód tej niecodziennej wyprawy, ale widząc niechęć do zwierzeń ze strony przyjaciela, rezygnuje. W górach odkrywają smak wolności i niezależności.

Scena z filmu "Enduro bojz"

Podczas tankowania motorów na jednej ze stacji dochodzi do scysji pomiędzy jej pracownikiem a Robertem, co doprowadza do bójki między nimi. Ku zdumieniu przyjaciela, Kuba wyjmuje z plecaka rewolwer, strasząc nim napastników. Chłopcy w popłochu wsiadają na motocykle i odjeżdżają. Właściciel stacji powiadamia o tym fakcie policję jednocześnie oskarżając chłopców o kradzież pieniędzy. Ojciec Kuby, do tej pory bagatelizujący ucieczkę syna, dowiaduje się z telewizji o napadzie motocyklistów na stację, przy okazji odkrywając zniknięcie rewolweru. Dostrzegając powagę sytuacji wyrusza na poszukiwanie syna. Na trasie do chłopców dołącza Ewa, uciekinierka z domu dziecka. Pomiędzy Kubą a Ewą, z czasem zaczyna rodzić się uczucie. Sytuację komplikuje kolejny, tym razem prawdziwy napad na stację benzynową, który ponownie zostaje przypisany chłopcom. Stopniowo pętla wokół uciekinierów zaciska się coraz bardziej, a presja przybierających na dramatyczności wydarzeń powiększa narastający między nimi rozdźwięk ... (Na podstawie materiałów dystrybutora)

Reżyseria: Piotr Starzak
Współpraca reżyserska: Renata Sobczak, Anna Kiljańska, Jarosław Stypa, Beata Chlebowska
Scenariusz: Piotr Starzak
Zdjęcia: Jacek Petrycki
Operator kamery: Krzysztof Gołąbek
Współpraca operatorska: Wiesław Błażyński, Marek Modzelewski, Roman Taborski, Ryszard Świtalski, Mateusz Kuźniak, Ludwik Potoniec, Eugeniusz Kowalewicz, Włodzimierz Skrzypczak
Scenografia: Eryk Kawalec
Współpraca scenograficzna: Kazimierz Grudzień, Krzysztof Fronczyk, Waldemar Klepaczewski
Dekoracja wnętrz: Agata Sosin
Rekwizyty: Kazimierz Grudzień
Kostiumy: Jolanta Włodarczyk
Muzyka: Bartłomiej Gliniak
Wykonanie muzyki: Sinfonia Varsovia (Warszawa), Jacek Urbaniak (flety), Michał Grymuza (gitary), Błażej Heldwein (klarnet)
Dyrygent: Tadeusz Wicherek
Realizacja nagrań: Rafał Paczkowski (Studio PR-S4), Jacek Gawłowski (Q-Sound), Joachim Krukowski (Studio Giełda)
Dźwięk: Maria Chilarecka
Udźwiękowienie: Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych (Warszawa)
Montaż: Wanda Zeman
Charakteryzacja: Ewa Drobiec
Konsultacja: Kazimierz Kędzierski (d/s policji), Konrad Orłowski (d/s samochodów), Robert Brzeziński (d/s kaskaderskich)
Ewolucje kaskaderskie: Robert Brzeziński, Ryszard Janikowski, Michał Pernach, Rafał Uhma
Fotosy: Paweł Przestrzelski
Kierownictwo produkcji: Tadeusz Drewno
Producent: Włodzimierz Nideraus (WFDiF)
Produkcja: Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych (Warszawa)
Współprodukcja: Komitet Kinematografii, Wizja TV, HBO Polska, Monolith Films
Współpraca producencka: Alex Entertainment
Laboratorium: Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych (Warszawa)

Obsada aktorska:

Jan Wieczorkowski (Kuba), Andrzej Andrzejewski (Robert), Adam Ferency (komisarz), Barbara Kurzaj (Ewa), Krzysztof Pieczyński (ojciec Kuby), Adam Kamień ("Szekspir", partner komisarza), Magdalena Kuta (matka Kuby), Hubert Zduniak (motocyklista), Borys Szyc (motocyklista), Tomasz Dedek (dowódca antyterrorystów), Przemysław Sadowski (Sowiet), Paweł Wilczak (drwal), Dariusz Toczek (pracownik stacji benzynowej), Andrzej Jurczak (pracownik stacji benzynowej), Sławomir Holland (pracownik stacji benzynowej), Krzysztof Plewka (niemiecki turysta), Wojciech Machnicki (komendant wojewódzki), Stanisław Penksyk (komendant rejonowy w szpitalu), Dominika Figurska (prostytutka), Agnieszka Dygant (recepcjonistka), Adam Woronowicz (lekarz), Edward Kusztal (pijak w barze), Katarzyna Bargiełowska (sekretarka komendanta), Katarzyna Maternowska (studentka zamawiająca pizzę), Grzegorz Klein (policjant), Piotruś Chodur, Robert Chodur, Robert Czebotar, Anna Demczuk, Małgorzata Drozd-Cedrońska, Barbara Napieraj, Łukasz Nowicki, Piotr Pańczak, Michał Pernach, Bogusław Sar, Dimitri Strelnikow, Harald Szołtysek, Rafał Uhma, Michał Widelski, Marcin Wrona (dziennikarz "Faktów"), Beata Zarembianka (żona właściciela Campera), Arkadiusz Detmer (policjant; nie występuje w czołówce).

Nagrody:

2000, Gdynia (do 1986 Gdańsk) (FPFF)-Złoty Paw (nagroda dziennikarzy za najgorszy film festiwalu)
2001, Małgorzata Ostrowska Warszawa (TP SA Music and Film Festival)-"Philip Award" w kategorii: piosenka w filmie polskim lub serialu telewizyjnym; za piosenkę "Jeśli tak miało być"

Piosenka: JEŚLI TAK BYĆ MIAŁO
Muzyka piosenki (-nek): Jaremi Sajkowski
Słowa piosenki (-nek): Małgorzata Ostrowska
Wykonanie piosenki (-nek): Małgorzata Ostrowska

Piosenka: WYZNANIE
Muzyka piosenki (-nek): Bartłomiej Gliniak
Słowa piosenki (-nek): Sebastian Makowski
Wykonanie piosenki (-nek): Sebastian Makowski

Materiały umieszczono za zgodą Biblioteki Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi:
www.filmpolski.pl