» Kapliczki | Kapliczka w Studennem
Kapliczka pw. Nałożenia Ryzy Matki Bożej w Studennem - nieistniejąca
Studenne to nieistniejąca dziś miejscowść w dolinie Sanu, pomiędzy Rajskiem a przysiółkiem
Obłazy. Po dawnej zabudowie wsi nie zachowały się żadne pamiątki. Do niedawna jedyna z nich
była stojąca przy drodze kaplica - obecnie pozostały tylko fragmenty muru.
Kapliczka w Studennem, widoczne pozostałości dawnego muru, stan na rok 2010. Z prawej droga
do Rajskiego i San
foto: P. Szechyński
Kaplica w Studennem wzniesiona została w roku 1873 z fundacji tutejszego gospodarza
Hryhorija Jawornićkoho (Jawornićkij, Jawornicki). Przyjęła wezwanie Nałożenia Ryzy Matki Bożej - ryza jest to
szata liturgiczna, której nazwa pochodzi z dwóch greckich słów: pokrywa i cały. Nie
posiada rękawów, pokrywa całe plecy a symbolizuje Łaskę, Bożą Dobroć oraz Myśl a także
odzież w którą ubrano Jezusa Chrystusa na dworze u Piłata. W prawosławiu zwana jest też
fiełoniem.
Znajdowała się w odległości ok. 50 metrów od Sanu w przysiółku zwanym Pod Tołstą, nad
bijącym tu źródłem uważanym za cudowne. Obecnie obok miejsca po kaplicy biegnie droga,
która przykryła owo cudowne źródełko, które czasem jest widoczne gdy rozlewa się po tejże
drodze.
Kapliczka na drzewie obok dawnej kaplicy w Studennem
foto: P. Szechyński
Kaplica w Studennem była murowana, tynkowana na biało, kryta blachą i zwieńczona niewielką
makowiczką / cebulką. Wewnątrz znajdował się ołtarz. Obok stała murowana dzwonnica słupowa
kryta gontowym daszkiem. Kaplica pełniła rolę kaplicy odpustowej - odpusty odbywały się tu
m.in. końcem czerwca na Piotra i Pawła, ale nie tylko.
Zarówno kapliczka jak i dzwonnica stały jeszcze początkiem lat 60 XXw., aczkolwiek mocno
już podupadłe w ruinę. Później kamień z którego zostały zbudowane posłużył jako budulec
na drogę oraz jednemu z okolicznych mieszkańców.
Obecnie znajduja się tu tylko resztki dawnego muru, natomiast obok umieszczono dwie malutkie
kapliczki - jedna wisi na drzewie, druga z figurą MB stoi przy pozostałościach.
P. Szechyński
literatura:
1. "Cerkwie w Bieszczadach", S. Kryciński, Pruszków 1995.
Serwis nasz i współpracujący z nami reklamodawcy
zbierają i przechowują tzw.
pliki cookies zarówno do np. statystyk,
jak i w celach reklamowych. Korzystając z naszych stron bez zmiany ustawien przegladarki będą one zapisane w pamięci urządzenia.
Przeglądając nasz serwis
ZGADZASZ się na wykorzystywanie tych plików. Szczegółowe informacje na temat cookies
znajdują się w naszej
Polityce prywatności
© Twoje Bieszczady 2001-2024