» Ski-tour | Matragona

Matragona (990 m) - leśna góra, z muzyką w tle

Matragona to szczyt leśny, znajdujący się w Bieszczadach Zachodnich, w Paśmie Granicznym. Szczyt tworzy dość długi, płaski grzbiet, opierający się o dolinki Osławy i Solinki. Leży przy drodze z Cisnej do Woli Michowej, niedaleko Przełęczy Prislup. Z narciarskiego punktu widzenia najciekawsza jest jednolicie nachylona i piękna wschodnia ściana Matragony, która przy dobrym ośnieżeniu gwarantuje doskonałe zjazdy do Doliny Solinki. Natomiast ściana zachodnia, a raczej zachodnie stoki tego leśnego bieszczadzkiego szczytu także są atrakcyjne, choć zdecydowanie mniej strome.

Parametry techniczne wycieczki: przewyższenie ok. 500 - 800 metrów (w zależności od wariantu i ilości podejść), długość podejść: 6 km, długość zjazdów: 6 km, długość wycieczki: 12 km, czas trwania: 3-4 godziny, czas podejść: 3 godziny, czas zjazdów: 1 godzina. Najlepszy termin: styczeń - luty. Wycieczka dość trudna orientacyjnie.

W krainie narciarskiej przygody
foto: W. Szatkowski

Wycieczka narciarska na Matragonę wymaga pewnego wyjaśnienia. Nie jest to bowiem szczyt często odwiedzany przez skiturowych narciarzy, będących w Bieszczadach. Składa się na to kilka ważnych elementów, a głównym jest to, że jest to szczyt leśny, a więc nie ma panoramy. W sieci znalazłem tylko dwa linki z filmami osób, które wpisały Matragonę do swojego narciarskiego CV, a jedną z nich był znany narciarz freeridowy Piotr Pinkas. Wejście na szczyt jest trochę utrudnione, bo nie ma nań znaków, więc posługiwać się powinniśmy nawigacją GPS lub przez telefon komórkowy (takie aplikacje z mapami Bieszczadów są w sieci, bardzo się przydają w Bieszczadach), lub w zestawie minimum mapą i kompasem. Dobrze też iść na Matragonę w towarzystwie kogoś bardziej doświadczonego. Będąc miłośnikiem pozaszlakowej turystyki narciarskiej w Bieszczadach Zachodnich wybrałem właśnie ten szczyt na cel wycieczki i się nie zawiodłem. Oto relacja z narciarskiego wejścia na szczyt Matragony w lutym 2017 roku.

Pierwszy fragment podejścia z Przełęczy Pryslipce
foto: W. Szatkowski

Celem kolejnej bieszczadzkiej wyrypy jest więc Matragona (nazwa Matrahuna na mapie Wojciecha Krukara i wydawnictwa Ruthenus, szczyt o wysokości 990 metrów). To był ostatni, piąty już dzień naszej bieszczadzkiej, narciarskiej przygody. Mieliśmy w nogach nieprzyzwoicie dużą liczbę przejechanych i przechodzonych na nartach kilometrów i chcieliśmy zakończyć ten pobyt czymś nadzwyczajnym. I udało się, bo wybór Matragony na ostatnią wyrypę lutowego pobytu okazał się trafiony. W wycieczce wzięło udział czterech narciarzy: Marcin Kuś z Warszawy, dobry narciarz, taternik i miłośnik gór, Marcin Rząsa z Zakopanego, znany artysta, przewodnik tatrzański i dobry jak pozostali narciarz, Krzysiek Rutka z Tychów i ja, inicjator tego przejścia. Miałem pewne zadawnione porachunki z Matragoną, gdyż w 2016 roku z racji słabej zimy nie udało mi się wejść na nią na nartach.

Drugie podejście
foto: W. Szatkowski

Po pysznym śniadaniu w "Przystanku" ruszamy w góry. Jedziemy autem w stronę Żubraczego i Przełęczy Pryslipce. Matragona za oknem i "Matragona" w aucie. Muzyka zespołu muzyki dawnej "Matragona" rozbrzmiewa w aucie mnogością instrumentów i brzmień. Wejście na szczyt wymaga pewnego wysiłku, gdyż na Matragonę nie prowadzi żadna znakowana ścieżka, żaden szlak. Leśną stokówka na ten szczyt zaczyna się kilkaset metrów poniżej przełęczy Prislipce. Jest to więc w pełni tego słowa znaczeniu wyprawa w nieznane. Tutaj uwaga: na jednym z drzew na wschodniej ścianie Matragony znaleźliśmy jakieś żółte, stare znaki, na białym podkładzie (patrz zdjęcie), ale tylko na jednym z bukowych drzew, bez dalszej kontynuacji, zaznaczam więc tylko, że takie dawne oznaczenie na Matragonie zostało kiedyś naniesione. Szczyt Matragony nęci za oknem swoim pięknem i rozległością masywu, muzyka bieszczadzkiej grupy "Matragona" uspokaja i wprowadza w coś w rodzaju krainy łagodności. Dwa światy. Dwa różne odczucia wywołane Bieszczadami, muzyką, inspirowaną tymi górami.

Ostatni fragment podejścia
foto: W. Szatkowski

W 15 minut z Cisnej przez Majdan i Żubracze do Przełęczy Prislipce (749 m), gdzie zostawiamy je na wygodnym parkingu po prawej stronie drogi - będzie miało ładne widoki na połoniny, a zwłaszcza na Połoninę Wetlińską i Smerek. Przy parkingu znajduje się kilkumetrowa wieża widokowa, zbudowana przez Nadleśnictwo Cisna. Nosi nazwę "Szczerbanówka". Wieża ma trzy poziomy obserwacyjne i powstała z inicjatywy leśników z Nadleśnictwa Cisna. Wieża znajduje się tuż przy parkingu, więc z pewnością nikt jej nie przeoczy. Warto na nią wejść, by nacieszyć oczy widokami. To nie jedyna wieża widokowa w okolicach Cisnej. Są tu jeszcze: wieża widokowa na szczycie Korbani (894 m) i wieża widokowa "Jeleni Skok".

Tajemnicze znaki
foto: W. Szatkowski

Wieża jest bardzo dobrym punktem obserwacyjnym. Ładnie prezentują się stąd połoniny oraz masyw Berda i Hyrlatej. Przechodzimy przez ulicę i zapinamy narty, idąc bez szlaku na wprost leśną, mało widoczną dróżką. Prowadzi dziarsko długim krokiem Marcin z Zakopanego, a ja filmuję uczestników. Zmrożony śnieg pięknie skrzy się w obiektywie aparatu fotograficznego. Oszronionie drzewa bukowe Matragony, wyglądają jak z baśni. Najpierw idziemy prosto za ścieżynką, potem po ok. 15 minutach marszu napotykamy na leśne ścieżki idziemy grzbietem leśnym lekko w lewo (na wschód), niezbyt stromo w górę, potem znowu prosto i po około 1-1,5 godziny (w zależności od zaśnieżenia) osiągamy na nartach szczyt Matragony (współrzędne GPS wierzchołka: 49°12'01"N; 22°14'17"E). Podejście ma 250 metrów przewyższenia i około 2 kilometrów długości. Uśmiechy towarzyszą nam w wejściu, bo trafiliśmy na idealne warunki. Ponad dziesięć centymetrów przemrożonego puchu na twardym i grubym podkładzie śnieżnym. Matragona to szczyt przeznaczony na jazdę w głębokich śniegach. Wtedy jest tu idealnie. Dodatkowo śnieg jest nietknięty nartą, żadnych narciarzy bowiem tutaj przed nami nie było. Pewną niedogodnością w moim przypadku jest złamane wiązanie (stało się to na Hyrlatej), ale naprawa Pawła (słynne "trytytki") działa.

Na szczycie Matragony
foto: W. Szatkowski

Po odpoczynku odpinamy foki i zjeżdżamy stromą wschodnią ścianą Matragony. Pomiędzy bukami jedzie się świetnie. Zjazd trwa około dziesięciu minut i ma około 1,5 kilometra długości i w górnej części jest dość stromy. Zjeżdżamy do jaru niewielkiego potoku. Zakładamy foki. Robi się ciepło i przyjemnie. Ponownie wchodzimy na fokach na szczyt Matragony i zjeżdżamy tym razem innym wariantem, wprost na Przełęcz Pryslipce. Zjazd ma niewielkie nachylenie (ok. 20 stopni), ale jakość śniegu czyni go wspaniałym. Po trzech powtórzeniach mamy zaliczony piękny skiturowy dzień, pełen pozaszlakowej jazdy freeride'owej. Maksymalne nachylenie terenu wschodniej ściany Matragony: 30 stopni, na Przełęcz Pryslipce: 20 stopni. Stopień trudności: 3. Popołudniową porą docieramy do auta na parkingu na Przełęczy i wracamy do Cisnej. W samochodzie włączamy jeszcze raz płytę zespołu Matragona, bezpośrednio inspirowaną Bieszczadami, samą górą oraz lokalną tradycją i historią. Czasami dają koncerty w Cisnej. Kilka uwag na temat wycieczki narciarskiej na Matragonę. Ten szczyt nie wymaga wcale pogody, można go wybrać na cel wycieczki w wietrzny dzień, a zjazdy są wspaniałe. Zjazd z Matragony można doskonale połączyć z narciarskim zwiedzaniem masywu Hyrlatej, może stawić przysłowiową "wisienkę na torcie". Wtedy przechodzimy przez masyw Hyrlatej od Roztok Górnych aż po Berdo i z Berda zjeżdżamy do Doliny Solinki, a po osiągnięciu dna doliny, zakładamy foki i wchodzimy na Matragonę. Zresztą powyższą trasę możecie dowolnie modyfikować. Czas na kolejną bieszczadzką wyrypę.

Wojciech Szatkowski

Filmik z trasy na Matragonę:
https://www.youtube.com/watch?v=WjwM5pXti5E

Oszronione buki Matragony
foto: W. Szatkowski

Drugie podejście
foto: W. Szatkowski

Ostatni fragment podejścia
foto: W. Szatkowski

Na szczycie Matragony
foto: W. Szatkowski

Matragona
foto: W. Szatkowski