» Cerkwie murowane | Cerkiew w Polańczyku

Cerkiew parafialna w Polańczyku pw. św. Męczennicy Paraskiewii (obecnie kościół Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości)

Cerkiew w Polańczyku znajduje się w centrum wsi, poniżej skrzyżowania na Polańczyk-Zdrój, nieopodal zjadu do promu, przy drodze głównej.

Cerkiew w Polańczyku z 1907 roku, obecnie kościół - sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości
foto: P. Szechyński

Murowana cerkiew została wzniesiona w roku 1907 na miejscu poprzedniej - drewnianej cerkwi z końca XVIII wieku, powstałej z fundacji cesarzowej Marii Teresy. W tym samym roku powstała plebania, natomiast dwa lata później zbudowano niewielką kaplicę.

Po II wojnie światowej cerkiew stała opuszczona. Wierni rzymskokatoliccy należeli do parafii w Wołkowyji. W roku 1908 ówcześni właściciele dóbr - Cieklińscy, ufundowali niewielka kaplicę dworską pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, w której początkowo odbywały się nabożeństwa. Raz w miesiącu odprawiali je księża z Wołkowyji.

Polańczyk - ikona Matki Bożej Łopieńskiej
foto: P. Szechyński

Gdy kaplica okazała się za mała, zdecydowano się zaadoptowac na potrzeby kościoła opuszczoną wówczas cerkiew. Miało to miejsce w lutym 1948 roku, kiedy to ks. biskup Ordynariusz Przemyski Franciszek Barda na prośbę miejscowej ludności utorzył w Polańczyku parafię rzymskokatolicką a jej pierwszym proboszczem mianował księdza Franciszka Stopę.

Ksiądz Stopa przeniósł z Łopienki do Polańczyka cudowną ikonę Matki Bożej Łopieńskiej oraz główny ołtarz. Ikona ta znajduje się tu do dziś, natomiast w Łopience jest jej kopia.

W 1970 roku prof. W. Kunz z Krakowa, wykonał w kościele polichromię i stacje Drogi Krzyżowej. Również w tym samym roku odnowiono barokowy ołtarz pochodzący z XVIII wieku. W 1984 roku podczas remontu zamalowano polichromię figuralną wnętrza. Pierwotne wyposażenie cerkwi nie zachowało się.

Polańczyk - pamiątkowa tablica ks. Stopy - pierwszego proboszcza parafii rzymskokatolickiej
foto: P. Szechyński

Obok cerkwi dzwonnica parawanowa z roku 1863 oraz dzwon z 1894 roku. Nieopodal zdewastowany cmentarz cerkiewny z zachowanymi dwoma nagrobkami - jeden z nich to grób księdza Wasyla Ochnycza - dawnego parocha. Nagrobki znajduja się obecnie poza terenem cerkwi.

Dziś wokół dawnej cerkwi droga krzyżowa oraz tablica pamiątkowa z 2001r. pamięci ks. Stopy - pierwszego proboszcza parafii. Od cerkwi można zejść w kierunku niewielkiego potoku, gdzie znajduje się studnia z poświęconym w roku 2007 źródełkiem. Nieco dalej niewielka sztuczna grota, zbliżona wyglądem do bardziej znanej w Zwierzyniu. Przed zejściem do strumienia tablica z opisem źródełka oraz okoliczności jego poświęcenia.

Liczba wiernych greckokatolickich:

• 1890r. - 217
• 1918r. - 412
• 1938r. - 442

Polańczyk, wnętrze obecnego sanktuarium
foto: P. Szechyński

Polańczyk, wnętrze
foto: P. Szechyński

Polańczyk, stacja drogi krzyżowej
foto: P. Szechyński

Polańczyk, studnia z poświęconym źródłem
foto: P. Szechyński

Wykorzystano:

1. S. Kryciński: Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków 1995.
2. Materiały parafii w Polańczyku.