» Kapliczki | kapliczka w Radoszycach

Cudowne źródełko i kapliczka w Radoszycach

Jadąc drogą publiczną po dawnym trakcie handlowym w kierunku samochodowego przejścia granicznego na Przełęczy Beskid nad Radoszycami, tuż za wsią można dostrzec za potokiem, widoczną w lesie między drzewami (Leśnictwo Radoszyce - oddz. 150 c), wybudowaną niedawno murowaną kapliczkę.

Ocembrowane źródełko
foto: P. Szechyński

Powstała ona w 1999 roku w pobliżu miejsca nieistniejącej, przydrożnej, murowanej kapliczki pw. "Położenia Pojasa Preświatoji Bohorodyci", czyli: Udekorowania Drogocennym Pasem Najświętszej Bogurodzicy a wybudowanej jeszcze przed 1878 rokiem staraniem proboszcza parafii greckokatolickiej w Komańczy za cudowne uzdrowienie chorej córki.

Według zachowanego podania ludowego, w tym miejscu u zbiegu dwóch leśnych strumyków do potoku Barbura prawie 140 lat temu, dotknięta uciążliwą chorobą dziewczyna, będąc u kresu wytrzymałości z powodu cierpienia, po wielotygodniowym błądzeniu po lesie, doznała cudu objawienia Matki Boskiej i wyzdrowienia, po obmyciu się wodą z miejscowego źródła. Po tym wydarzeniu źródełko zaczęło uchodzić za cudowne, a woda słynąć z mocy uzdrawiającej. Po kolejnych przypadkach uzdrowień zaczęły odbywać się tu uroczystości pielgrzymkowo-odpustowe początkowo dwa razy w roku, a później już jednokrotnie w każdy dziewiąty czwartek po Święcie Zmartwychwstania Pańskiego, licząc według juliańskiego kalendarza liturgicznego (odpowiada to ruchomej dacie rzymskokatolickiego Święta Bożego Ciała przyjętej w kalendarzu gregoriańskim).

Kapliczka (w głębi) oraz krzyż przydrożny
foto: P. Szechyński

Na ten świąteczny dzień z jednej strony ściągali w zorganizowanej procesji rzesze Łemków z okolicznych wsi galicyjskich, a w drugiej od węgierskiej strony podążali mieszkańcy wsi z południa Karpat, gdzie kult tego miejsca rozwinął się szczególnie. Przyjętym zwyczajem było zejście się tych dwóch wędrujących grup pątniczych pod kapliczką. Choć zaznaczyć trzeba, że powstanie granicy państwowej po uzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r. spowodowało utrudnienie kontaktów. Tradycja święcenia i picia wody, przetrwała do momentu wysiedleń miejscowej ludności w 1947 roku. Na długie lata o tym miejscu i o sprawowanej podniosłej liturgii zapomniano.

Dopiero pod koniec ostatniej dekady lat XX wieku z inicjatywy ks. mitrata Jana Pipki proboszcza parafii greckokatolickiej w Komańczy i Jana Krysyny społecznika wsi Radoszyce, zrealizowano pomysł ocembrowania bijącego źródełka, odbudowy kapliczki i corocznego odprawiania nabożeństwa ze święceniem wody.

Kapliczka na drzewie obok cudownego źródełka
foto: P. Szechyński

W czasie celebry poświęcenia nowej kapliczki w lipcu 1999 roku przez abpa Jana Martyniaka, przeniesiono do niej, w asyście procesji, ocalały obraz przedstawiający Chrystusa modlącego się na Górze Oliwnej (w Ogrójcu), który pochodził z poprzedniej kapliczki i był przechowywany w miejscowym kościele. Obecnie dzień obchodów przywróconego święta i uroczystości cerkiewnych wszedł również do kalendarza świeckich imprez gminnych jako łemkowski kermesz pod nazwą "Radoszyckie Źródełko - Spotkanie przy granicy", któremu towarzyszą liczne występy, prezentacje, konkursy i festyn ludowy na wolnym powietrzu, na który jak dawniej licznie przybywają także goście ze Słowacji, korzystający z otwartego tu drogowego przejścia granicznego Radoszyce-Palota.

teskt: Edward Orłowski

Zobacz także:
Legenda o radoszyckim źródełku (Danowa - Danusina Góra)