Chrystus Bieszczadzki w Łopience

Postać Chrystusa Bieszczadzkiego powstała w zamyśle w latach dziewięćdziesiątych jako dowód wdzięczności Bieszczadom i jego mieszkańcom, za niespotykane serce i niepowtarzalne piękno a w szczególności rodzinom Solonów i Czerenkiewiczów z Wołkowyji, Bukowca, Terki, Polanek i Kalnicy.

Chrystus Bieszczadzki
foto: Paweł Olejnik

Mieszkańcy tych wiosek są prawowitymi właścicielami i opiekunami Chrystusa Bieszczadzkiego, ponieważ to oni byli bezwiednie inspiratorami tej pracy.

Chrystus Bieszczadzki - surowy w formie prosty w wykonaniu, dobrze komponujący z żywym kamieniem cerkiewnej budowli. Forma figuralna nie występująca nigdzie indziej, ani w rzeźbie, ani w malarstwie - przypisana tylko Chrystusowi Bieszczadzkiemu, stanowi o Jego odrębności na wzór Chrystusa Frasobliwego. Nie jest on odrębnym przedmiotem kultu religijnego. Jako przydrożny świątek, jest ciekawym elementem bieszczadzkiego krajobrazu.

Chrystus Bieszczadzki
foto: Paweł Olejnik

Wykonany z kawałków drewna wymodelowanych przez przyrodę bieszczadzką. Jedynie świerkowe rogale stanowiące podstawę, zdeformowane przez wiatr halny pochodzą z południowych stoków Radziejowej w Beskidzie Sądeckim.

Rzeźba ta przedstawia postać wędrowca, który po piećdziesięcioletnim wygnaniu wymuszonym pożogą wojenną postanowił wrócić znów tam, gdzie wracają nieliczni już dawni mieszkańcy.

Przez pięćdziesiąt lat był wszędzie tam, gdzie losy rzuciły Jego bieszczadzkich ziomków, we Wrocławiu, Szczecinie, Malborku. Zmęczony z pustą torbą po chlebie, z kosturem w dłoni wrócił w końcu do swoich. Teraz siedzi na swoim pniaczku i błogoslawi wszystkich tych, którzy do niego przychodzą. Jest mistycznym symbolem tamtych czasów, tamtych miejsc i tamtych ludzi.

Autorem projektu i wykonawcą jest Kamil Patora z Nowego Sącza. Rzeczą podstawową jaka była brana pod uwagę to pierwszy kontakt z wędrującymi turystami.

Czym innym byłoby spotkanie z Chrystusem Bieszczadzkim w jakimś kościele za balaskami, gdzie figury świętych są czymś naturalnym a czym innym niespodziewane spotkanie z Nim w głuszy bieszczadzkiego uroczyska, z możliwością bezpośredniego dotknięcia Jego nóg i położenia wiązanki polnych kwiatów. Taki Chrystus o wiele łatwiej zostaje w sercu i pamięci, bo jest znaleziony tam gdzie się go nikt nie spodziewa. Jest po prostu prywatnym odkryciem każdego turysty.

Napis Chrystus Bieszczadzki, który jest u Jego stóp stanowi pewną formę narzucenia turyście intencji autora - aby tej rzeźby nie określać innym przymiotnikiem.

Chrystus przedstawiany w takiej formie figuralnej zawsze będzie Chrystusem Bieszczadzkim. Chrystus Bieszczadzki jest efektem moich czterdziestoletnich wędrówek po pięknej "Świątyni Przyrody" jaką są Bieszczady i stał się moją bieszczadzką przygodą.

K.P.
Łopienka 1997

Chrystus Bieszczadzki
foto: Paweł Olejnik

Chrystus Bieszczadzki

Siedząc na swoim pniaczku jak Bieszczadzki Gazda
Błogosław tym: co przyjdą odwiedzić swe gniazda
Tym: którzy przyszli tutaj do Ciebie bo chcieli
I Tym, co wśród pożogi odejść stąd musieli,
Tym, którzy zeszli z szlaku by prawem zwyczaju
Przyjść podziękować Tobie: za przedsionek raju
I za ptasie koncerty o porannym brzasku
I za lipcowe noce przy księżyca blasku
który wsparł się na brodzie o brzeg połoniny
I gasząc resztki ognisk zlewa sen w doliny.
Przyroda skryła blizny - zostały wspomnienia
Inny pozostał posmak tamtego cierpienia
Znad takich samych ognisk inne pieśni płyną
Aż po zielone wzgórza nad Soliną.
Bądź dobrym przewodnikiem po bieszczadzkich szlakach
Zagubionym bądź echem w strumieniach i ptakach
Bądź światełkiem w ciemności jak Twój księżyc blady
Tam gdzie umilkły cerkwie i zdziczały sady.

K.P.
Łopienka 1997

Powyższe teskty znajdują się w łopieńskiej cerkwi.

Zobacz także:

Łopienka - rys historyczny
Łopienka - dzieje cerkwi i kultu cudownego obrazu Matki Bożej Łopieńskiej
Szósty odpust w Łopience - relacja