» Warto zobaczyć | Jaskinie w Nasicznem

Jaskinie w Nasicznem

Trasa dojścia: Nasiczne - przełęcz Nasiczniańska (717m n.p.m.) - stokówka Dwernik - Koliba (Przysłup Caryński).

Czas przejścia: ok. 1-1,5 godz. Odległość ok. 3-4 km.

Ścieżka przyrodnicza "Dwernik-Kamień"
foto: M. Piela

Marsz rozpoczynamy w miejscowości Nasiczne, przy wejściu na zielono oznakowaną ścieżkę na Dwernik-Kamień. W tym miejscu przebiega również ścieżka historyczno-przyrodnicza "Przysłup Caryński - Krywe", oznaczona kolorem czerwonym. Wejście znajduje się tuż obok mostu na potoku Nasiczniańskim (kierunek Brzegi Górne).

Aktualizacja: przebieg w/w ścieżki został kilka lat temu zmieniony i obecnie omija ona Przełęcz nad Nasicznem, prowadząc drogą wzdłuż potoku Caryński, aż do szosy głównej. Poniższy opis zostawiamy w celach pamiątkowych a do jaskiń można dojść od Nasicznego startując nieco bardziej na lewo od starego przebiegu ścieżki lub z drogi Nasiczne - Caryńskie, reszta bez zmian. Sama Przełęcz nad Nasicznem jest na terenie BdPN a co za tym idzie ze względu na regulamin parku nie można tam wchodzić, jeśli nie ma znakowanego szlaku/ścieżki.

Idziemy mijając, leśniczówkę po prawej, następnie zabudowania po lewej stronie. Mijając ostatni budynek po lewej, napotykamy strzałki kierujące nas do stanicy harcerskiej (chorągiew Gdańsk), na przełęcz Nasiczniańską oraz czerwono oznakowaną ścieżkę historyczną na Kolibę. Dojście zajmuje ok. 10 min.

Przechodzimy kładkę na potoku Nasiczniańskim i mijamy budynki obozu po lewej. Idziemy widoczną ścieżką, na wprost wzniesienia. Dochodzimy do lasku, następnie ścieżka prowadzi nas na łąkę na "szczycie" Przełęczy Nasiczniańskiej. Na przełęczy znajduja się kierunkowskazy: na Kolibę - Caryńskie oraz wstecz - do Nasicznego. Jest tu też strzałka szlaku konnego. Z przełęczy doskonałe panoramy: na dawna wieś Caryńskie, Połoninę Wetlińską ("Chatka Puchatka"), Jawornik, Dwernik-Kamień, masyw Magury Stuposiańskiej. Panoramy obejmują swym zasięgiem 360 stopni. Czas dojścia ok. 10 min.

Widok z Nasiczniańskiej przełęczy
foto: M. Piela

Na przełęczy skręcamy w lewo, przed nami wzgórze o kształcie "kopca kreta". Idziemy grzbietem łąki, około 3 minuty, po prawej mijamy kępę jałowców i dochodzimy do lasu. Wita nas słabo widoczna dróżka, na którą należy wejść. Teraz wypatrujemy po bokach żółtych, okrągłych, dużych znaków na drzewach (amatorskie oznakowanie). Pniemy się na wzniesienie ścieżką biegnącą granią. Ścieżka prowadzi przez stary las bukowy, zaczynamy widzieć ciekawe skałki. Znajdujemy się na szczycie pierwszego wzniesienia, co zajęło ok. 15 min.

Skałki
foto: M. Piela

Należy teraz iść granią (szczytem) przez ok. 5 minut, schodzimy w dół za ścieżką. Przed nami mała dolinka a po prawej młodnik świerkowy. Przechodzimy równolegle obok młodnika i pniemy się na drugie wzniesienie. Wypatrujemy żółtych znaków po bokach ścieżki, dodatkowo - możemy wypatrywać dwóch równoległych pomarańczowych kresek na drzewach (przypominają oznaczenie szlaku turystycznego). Jesteśmy na drugim wzniesieniu, zajęło nam to około 15 min. W trakcie wspinaczki warto popatrzeć na prześwity w koronach. Zobaczymy przez nie Wetlińską, Nasiczne i Jawornik. Wokół nas ciekawe skały. Wędrujemy nadal granią, przed nami małe wzniesienie i po 5 minutach jesteśmy na szczycie. Warto się rozejrzeć za znakami żółtymi, tu też (już) będziemy mieli dostęp do sieci komórkowej. Wokół widać okopy a przed nami szlak zrywkowy w odległości ok. 25 metrów oraz wyraźne ślady prowadzonego zrębu (wycinka drzew).

Przy wejściu do jaskini
foto: M. Piela

Dotarliśmy do trzeciego małego wzniesienia. Tu masz kontynuujemy: w prawo granią, po lewej mamy w odległości ok. 20-30 m szlak zrywkowy. Idziemy nadal granią, wśród okopów, gałęzi pozrębowych i kamieni około 300 metrów. Po bokach uważnie szukamy żółtych plam. Po około 300 metrach odsłoni się nam wąwozik po lewej i przed nami. Po lewej widoczne skały wąwozu. Dochodzimy do początku wąwozu, przed nami w dolince ok. 30 m od jego skraju, jaskinia nr 1. Na lewo od niej wyraźny ciąg skał. Na dole, na wprost jaskini widać początek szlaku zrywkowego, który kończy się u wejścia do wąwozu.

Dochodzimy do pierwszej jaskini "z góry". Na prawo od niej mały nasyp. Przechodzimy nasyp i szukamy drzew z żółtym kołem z żółtą plamą w środku. Po środku (drzew) w zagłębieniu znajduje się wejście do jaskini 2. Jaskinie znajdują się w odległości 15-20 metrów jedna od drugiej, przedzielone wspomnianym nasypem kamieni i ziemi. Nie zobaczymy oznakowanych dwóch drzew idąc od dołu wąwozu.

Idąc z drugiej strony znajdziemy jaskinie, przeczesując wąwóz i skałki. Należy wtedy szukać jaskiń po lewej stronie wąwozu. Lokalizacja ich nie znajduje się w głównych skałach, jakby się wydawało, ale właśnie tam gdzie, ich nie oczekujemy.

Jaskinia w Nasicznem
foto: M. Piela

Jaskinia 1 (Górna jaskinia w Nasicznem): ma 6 m głębokości i 28 metrów długości.

Nie można jej obejrzeć od "od środka", wejście jest małe i biegnie ostro w dół. Wymaga sprzętu specjalistycznego i asekuracji drugiej osoby.

Jaskinia 2 (Dolna jaskinia w Nasicznem): ma 17 metrów głębokości i ok. 60 metrów długości.

Wejście około 60-80 cm w kształcie prostokąta. Po wejściu i przejściu przez "gardło" ok. 50 cm, idziemy korytarzem ok. 2-3 metry. Znajdziemy się w komorze o wysokości ok. 1,5-2,5 metra. Możemy swobodnie stać wyprostowani. Jesteśmy w małym pokoju, po prawej mała półka ok. 2x3 m. Na lewo odchodzi trapezowaty korytarz, lekko w dół, o długości ok. 15 metrów. To pierwszy poziom jaskini.

Korytarz kończy się i mamy pod sobą okrągły lej (studnia), o głębokości ok. 2-2,5 metra (budowa przypomina namiastkę okrągłych schodów) można zejść ostrożnie. Jesteśmy na drugim poziomie: długi na około 5 metrów. Tu są dwa korytarze (o kształcie trójkątnym) rozgałęziające się, na obu widać, że się nie kończą, lecz idą ostro w dół i są trochę wąskie. W tym miejscu moja ciekawość została zaspokojona. To już domena specjalistów - dla amatorów miejsca dalej nie ma!

Dokładny opis jaskini: Jaskinie w Bieszczadach

Powrót

Czmychający przez krzaki niedźwiedź brunatny; jesień 2012
foto: M. Piela

Kierujemy się w dół wąwozu w widoczny szlak zrywkowy, jest świeżo użytkowany, widoczny. Szlak biegnie w prawo skos, wzdłuż warstwicy, potem po dwóch zakrętach dochodzimy do drogi żwirowej. Droga, w lewo: DWERNIK LEŚNICZÓWKA; w prawo SCHRONISKO KOLIBA. Przed nami potok Caryński. Za potokiem troszkę w lewo ok. 100 m, duży plac (skład drewna). W tym miejscu zakończyliśmy wędrówkę w poszukiwaniu jaskiń Nasiczniańskich.

Jaskinia jest sucha, zamieszkują ją pająki "krzyżaki", nietoperze, z odgłosami "kapiącej gdzieś w dali wody". Ciepła w odbiorze (!) Wystarczy latarka, nie wchodzenie do drugiej komory, dużo ostrożności i rozwagi oraz - dla bezpieczeństwa obecność drugiej osoby. W zimie śnieg otaczający wejście jest roztopiony, co wskazuje na ciepły ciąg, i pewnie jakieś połączenie.

W nasiczniańskich jaskiniach spotkać można także pająka Meta menardi - sieciarza jaskiniowego. Uważany jest on (niekoniecznie słusznie) za najbardziej jadowitego pająka w Polsce. Trasa dojścia do jaskiń jest bardzo ciekawa, na małych wzniesieniach mamy krajobraz kamieniołomu, z mnóstwem skałek porośniętych mchem i paprociami. Na małej przestrzeni mamy bardzo dużo do zobaczenia: ze stromych zboczy zobaczymy Nasiczne i Połoninę Wetlińską. Panorama Przełęczy Nasiczniańskiej warta jest tego, by tu wdepnąć :)

tekst oraz zdjęcia: Mirosław Piela
przewodnik
tel. 506 744 045

Uwaga: eksploracja nawet tak niewielkich jaskiń, może być niebezpieczna i stanowić duże zagrożenie dla osób do tego nie przygotowanych. Trzy razy pomyśl, zanim wejdziesz tam sam/sama, gdyż w razie wypadku lub utknięcia trudno liczyć na pomoc osób trzecich - bo ich tam na ogół nie ma. W określonych porach roku warto również pamiętać o bytujących (również na wzgórzu z jaskiniami) niedźwiedziach brunatnych.

Nasiczne z "jaskiniowego" wzgórza
foto: M. Piela

Jaskinia w Nasicznem
foto: M. Piela

Nietoperz, jeden z mieszkańców jaskini
foto: M. Piela

Jaskinia w Nasicznem
foto: M. Piela

Jaskinia w Nasicznem
foto: M. Piela

Skałki w okolicy jaskiń
foto: M. Piela