» Reportaże | Wyścigi Psich Zaprzęgów "Śladem Niedźwiedzia"

Wyścigi Psich Zaprzęgów "Śladem Niedźwiedzia" 28-29.01.2006 - relacja, cz. I

Wyścigi

Piątek, 27 stycznia 2006. Na drogach bieszczadzkich ruch, raczej niespotykany o tej porze roku. I pojazdy jakieś dziwne, a właściwie to, co za sobą ciągną. Przyczepy, wyglądające jak plaster miodu. Duża bryła z licznymi drzwiczkami, jak komórki do wynajęcia. To maszerzy z rodzinami i swoimi psami ciągną na Wyścigi Psich Zaprzęgów "Śladem Niedźwiedzia" w Przysłupiu. Pod Oberżą Biesisko trudno znaleźć miejsce do parkowania, w samej Oberży palca nie ma gdzie wcisnąć. Psy, ludzie, powitania, śmiechy. Sekretariat zawodów w gorączce, przyjmowanie zgłoszeń, rejestracja zaprzęgów. O 20.00 wieczorem odprawa dla zawodników. Maszerzy oraz ich psy wpatrzeni w Tomka Kudełka i Krzyśka Francuza, a tak naprawdę w mapę tras rozwieszoną za nimi. To po to tu przyjechali, ciągnęli z całej Polski.

Kliknij zdjęcie aby powiekszyć
fot. Kacper Grabowski

28 stycznia 2006, sobota rano. W promieniu kilku kilometrów wszystkich budzi wycie, niesamowity jazgot, szczekanie - to pora pojenia psów. Jeszcze przegląd weterynaryjny i sędziowski. Ostatni wypad skuterów na trasy wyścigów, ostatnie sprawdzanie po nocy, czy bezpiecznie dla psów i maszerów.

I wreszcie... można rozpoczynać Puchar Polski w Wyścigach Psich Zaprzęgów "Śladem Niedźwiedzia", Przysłup 2006. Pogoda wymarzona na taką imprezę - ostre słońce, niebo bez jednej chmurki, śnieg.

Pierwszy zaprzęg na linii startu. Konferansjer odlicza sekundy zgodnie z zegarem, zaprzęg gotowy do biegu. Psy rwą się, wyją, kilku pomocników musi je mocno trzymać, żeby zaprzęg nie ruszył za wcześnie. Go! - komenda maszera. Pomocnicy odskakują, psy rzucają się do biegu. Szybko nabierają prędkości, maszer ruchem nogi jak na hulajnodze odpycha się od śniegu, pomagając im nabrać prędkości. Staje na tylnych częściach płóz - to odciąża przód, ułatwia rozpęd. Za nimi zostaje śnieżny pył.

fot. Piotr Sito

Za 2 minuty wypuszczany jest kolejny zaprzęg. Następny po kolejnych 2 minutach. Po kilkudziesięciu minutach pierwsze zaprzęgi przekraczają linię mety. Pomimo zmęczenia, radości, iskry w oczach - maszerów i psów. Jaki mam czas? - nieskuteczne próby podpytywania sędziego na mecie. Dzielenie się wrażeniami.

Konferansjer cały czas prowadzi imprezę. Widać, że to też "psi" zapaleniec. O każdym zawodniku i jego zaprzęgu potrafi powiedzieć kilka słów. Objaśnia zgromadzonym widzom zasady dzielenia zaprzęgów na klasy, jakie role pełnią poszczególne psy w zaprzęgu.

Po kilkudziesięciu minutach, po nasyceniu się widokiem startujących zaprzęgów, można rozejrzeć się dookoła. A jest, na co popatrzeć. Chyba pół Bieszczadów zebrało się na tych zawodach. Dorośli, dzieci, często ze swymi czteronożnymi ulubieńcami różnej maści i rasy kręcą się przy stake out'ach ("parkingi" dla psów), pomiędzy różnymi stoiskami i parującą kuchnią polową.

Gdzieś na trasie psy rwą do przodu, maszerzy wkładają całe umiejętności i wysiłek aby im pomóc.

Kliknij zdjęcie aby powiekszyć:

fot. Kacper Grabowski

fot. Piotr Sito

fot. fot. Piotr Sito

fot. Piotr Sito

fot. Piotr Sito

fot. Seweryn Sołtys, tel. 660288741

Czytaj dalej: » cz.II, » cz.III